در سالهای اخیر، مسئله نزدیکبینی در بین کودکان و نوجوانان به طور فزایندهای جدی شده است، که با میزان بروز بالا و روند شروع در سنین پایینتر مشخص میشود. این بیماری به یک نگرانی مهم در حوزه سلامت عمومی تبدیل شده است. عواملی مانند وابستگی طولانی مدت به دستگاههای الکترونیکی، عدم فعالیتهای خارج از منزل، خواب ناکافی و رژیمهای غذایی نامتعادل بر رشد سالم بینایی کودکان و نوجوانان تأثیر میگذارند. بنابراین، کنترل و پیشگیری مؤثر از نزدیکبینی در کودکان و نوجوانان ضروری است. هدف از پیشگیری و کنترل نزدیکبینی در این گروه سنی، جلوگیری از نزدیکبینی زودرس و نزدیکبینی شدید و همچنین عوارض مختلف ناشی از نزدیکبینی شدید است، نه حذف نیاز به عینک یا درمان نزدیکبینی.
پیشگیری از نزدیکبینی زودرس:
در بدو تولد، چشمها به طور کامل رشد نکردهاند و در حالت دوربینی (هیپروپی) هستند که به عنوان دوربینی فیزیولوژیکی یا "ذخیره دوربینی" شناخته میشود. با رشد بدن، وضعیت انکساری چشمها به تدریج از دوربینی به سمت امتروپی (حالتی که نه دوربینی و نه نزدیکبینی وجود دارد) تغییر میکند، فرآیندی که به آن "امتروپیزاسیون" میگویند.
رشد چشمها در دو مرحله اصلی رخ میدهد:
۱. رشد سریع در نوزادی (از تولد تا ۳ سالگی):
طول محوری چشم یک نوزاد به طور متوسط ۱۸ میلیمتر است. چشمها در سال اول پس از تولد سریعترین رشد را دارند و تا سه سالگی، طول محوری (فاصله از جلو تا عقب چشم) حدود ۳ میلیمتر افزایش مییابد و به طور قابل توجهی درجه دوربینی را کاهش میدهد.
۲. رشد آهسته در نوجوانی (۳ سال تا بزرگسالی):
در طول این مرحله، طول محوری تنها حدود ۳.۵ میلیمتر افزایش مییابد و حالت انکساری همچنان به سمت امتروپیا (بیتفاوتی) حرکت میکند. در سن ۱۵-۱۶ سالگی، اندازه چشم تقریباً شبیه بزرگسالان است: تقریباً (۲۴.۰۰ ± ۰.۵۲) میلیمتر برای مردان و (۲۳.۳۳ ± ۱.۱۵) میلیمتر برای زنان، و پس از آن رشد حداقلی خواهد داشت.
سالهای کودکی و نوجوانی برای رشد بینایی بسیار مهم هستند. برای جلوگیری از نزدیکبینی زودرس، توصیه میشود معاینات منظم رشد بینایی از سن سه سالگی شروع شود و هر شش ماه یکبار به یک بیمارستان معتبر مراجعه شود. تشخیص زودهنگام نزدیکبینی بسیار مهم است زیرا کودکانی که در سنین پایین به نزدیکبینی مبتلا میشوند، ممکن است پیشرفت سریعتری داشته باشند و احتمال ابتلا به نزدیکبینی شدید در آنها بیشتر است.
پیشگیری از نزدیکبینی شدید:
پیشگیری از نزدیکبینی شدید شامل کنترل پیشرفت نزدیکبینی است. اکثر موارد نزدیکبینی مادرزادی نیستند، بلکه از نزدیکبینی خفیف به متوسط و سپس به نزدیکبینی شدید تبدیل میشوند. نزدیکبینی شدید میتواند منجر به عوارض جدی مانند دژنراسیون ماکولا و جداشدگی شبکیه شود که ممکن است باعث اختلال بینایی یا حتی نابینایی شود. بنابراین، هدف از پیشگیری از نزدیکبینی شدید، کاهش خطر پیشرفت نزدیکبینی به سطوح بالا است.
پیشگیری از باورهای غلط:
تصور غلط ۱: نزدیکبینی قابل درمان یا معکوس شدن است.
درک پزشکی فعلی بر این باور است که نزدیکبینی نسبتاً برگشتناپذیر است. جراحی نمیتواند نزدیکبینی را «درمان» کند و خطرات مرتبط با جراحی همچنان پابرجاست. علاوه بر این، همه افراد کاندیدای مناسبی برای جراحی نیستند.
باور غلط ۲: استفاده از عینک، نزدیکبینی را بدتر میکند و باعث تغییر شکل چشم میشود.
عدم استفاده از عینک در هنگام نزدیکبینی، چشمها را در حالت فوکوس ضعیف قرار میدهد و به مرور زمان منجر به خستگی چشم میشود. این خستگی میتواند پیشرفت نزدیکبینی را تسریع کند. بنابراین، استفاده از عینک تجویز شده به درستی برای بهبود دید دور و بازیابی عملکرد طبیعی بینایی در کودکان نزدیکبین بسیار مهم است.
کودکان و نوجوانان در مرحله حساسی از رشد و تکامل هستند و چشمان آنها هنوز در حال رشد است. بنابراین، محافظت علمی و منطقی از بینایی آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.بنابراین، چگونه میتوانیم به طور مؤثر از نزدیکبینی جلوگیری و آن را کنترل کنیم؟
۱. استفاده صحیح از چشم: از قانون ۲۰-۲۰-۲۰ پیروی کنید.
- به ازای هر 20 دقیقه استفاده از صفحه نمایش، 20 ثانیه به چیزی در فاصله 20 فوتی (حدود 6 متری) نگاه کنید. این کار به آرامش چشمها کمک میکند و از خستگی چشم جلوگیری میکند.
۲. استفاده معقول از دستگاه الکترونیکی
فاصله مناسب را از صفحه نمایش حفظ کنید، روشنایی صفحه نمایش را در حد متوسط نگه دارید و از خیره شدن طولانی مدت به صفحه نمایش خودداری کنید. برای مطالعه و خواندن در شب، از چراغهای رومیزی محافظ چشم استفاده کنید و وضعیت بدنی خوبی داشته باشید و کتابها را 30 تا 40 سانتیمتر از چشمها دور نگه دارید.
۳. زمان فعالیت در فضای باز را افزایش دهید
بیش از دو ساعت فعالیت در فضای باز روزانه میتواند خطر نزدیکبینی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. نور فرابنفش خورشید ترشح دوپامین را در چشمها افزایش میدهد که مانع از کشیدگی بیش از حد محوری میشود و به طور موثری از نزدیکبینی جلوگیری میکند.
۴. معاینات منظم چشم
معاینات منظم و بهروزرسانی سوابق سلامت بینایی، کلید پیشگیری و کنترل نزدیکبینی هستند. برای کودکان و نوجوانانی که مستعد نزدیکبینی هستند، معاینات منظم به شناسایی زودهنگام مشکلات کمک میکند و امکان اقدامات پیشگیرانه به موقع را فراهم میکند.
بروز و پیشرفت نزدیکبینی در کودکان و نوجوانان تحت تأثیر عوامل متعددی است. ما باید از تصور غلط «تمرکز بر درمان به جای پیشگیری» دست برداریم و با همکاری یکدیگر به طور مؤثر از شروع و پیشرفت نزدیکبینی پیشگیری و آن را کنترل کنیم و در نتیجه کیفیت زندگی را بهبود بخشیم.
یونیورس اپتیکال انواع مختلفی از لنزهای کنترل نزدیکبینی را ارائه میدهد. برای اطلاعات بیشتر، لطفاً به آدرس https://www.universeoptical.com/myopia-control-product/ مراجعه کنید.