عینک واقعاً چه زمانی اختراع شد؟
اگرچه بسیاری از منابع اظهار می‌کنند که عینک در سال ۱۳۱۷ اختراع شده است، اما ایده عینک ممکن است از اوایل ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح آغاز شده باشد. برخی منابع همچنین ادعا می‌کنند که بنجامین فرانکلین عینک را اختراع کرده است، و اگرچه او عینک دوکانونی را اختراع کرد، اما نمی‌توان این مخترع مشهور را به طور کلی خالق عینک دانست.
در جهانی که ۶۰ درصد از جمعیت برای دیدن واضح به نوعی عدسی اصلاح‌کننده نیاز دارند، تصور زمانی که عینک وجود نداشت، دشوار است.
در ابتدا از چه موادی برای ساخت عینک استفاده می شد؟
مدل‌های مفهومی عینک کمی متفاوت از عینک‌های طبی امروزی هستند - حتی اولین مدل‌ها نیز از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت بودند.
مخترعان مختلف ایده‌های خاص خود را برای چگونگی بهبود بینایی با استفاده از مواد خاص داشتند. به عنوان مثال، رومیان باستان می‌دانستند که چگونه شیشه بسازند و از آن ماده برای ساخت نسخه مخصوص خود از عینک استفاده می‌کردند.
مخترعان ایتالیایی خیلی زود دریافتند که می‌توان کریستال سنگ را محدب یا مقعر ساخت تا به افراد با اختلالات بینایی مختلف، کمک‌های بصری متفاوتی ارائه دهد.
امروزه، لنزهای عینک معمولاً پلاستیکی یا شیشه‌ای هستند و قاب‌ها می‌توانند از فلز، پلاستیک، چوب و حتی تفاله قهوه ساخته شوند (نه، استارباکس عینک نمی‌فروشد - حداقل فعلاً نه).
تکامل عینک
اولین عینک‌ها بیشتر یک راه‌حل کلی برای همه بودند، اما قطعاً امروزه اینطور نیست.
از آنجا که افراد انواع مختلفی از اختلالات بینایی دارند -نزدیک‌بینی(نزدیک‌بینی)،دوربینی(دوربینی)،آستیگماتیسم،آمبلیوپی(تنبلی چشم) و موارد دیگر - لنزهای مختلف عینک اکنون این عیوب انکساری را اصلاح می‌کنند.
در ادامه به برخی از روش‌های توسعه و بهبود عینک‌ها در طول زمان اشاره شده است:
عینک‌های دو کانونی:در حالی که لنزهای محدب به افراد مبتلا به نزدیک بینی کمک می کنند وعدسی‌های مقعربرای اصلاح دوربینی و پیرچشمی، تا سال ۱۷۸۴ هیچ راه حل واحدی برای کمک به کسانی که از هر دو نوع اختلال بینایی رنج می‌بردند، وجود نداشت. متشکرم، بنجامین فرانکلین!
عینک‌های سه کانونی:نیم قرن پس از اختراع عینک‌های دو کانونی، عینک‌های سه کانونی به بازار آمدند. در سال ۱۸۲۷، جان ایزاک هاوکینز لنزهایی را اختراع کرد که به افراد مبتلا به مشکلات شدید بینایی کمک می‌کرد.پیرچشمیپیرچشمی، یک بیماری بینایی است که معمولاً بعد از ۴۰ سالگی بروز می‌کند. پیرچشمی بر توانایی فرد در دیدن اشیاء نزدیک (منوها، کارت‌های دستور غذا، پیام‌های متنی) تأثیر می‌گذارد.
لنزهای پلاریزه:ادوین اچ. لند در سال ۱۹۳۶ لنزهای پلاریزه را ساخت. او هنگام ساخت عینک آفتابی خود از فیلتر پلاروئید استفاده کرد. پلاریزه بودن، قابلیت‌های ضد تابش و راحتی دید بهتر را ارائه می‌دهد. برای کسانی که عاشق طبیعت هستند، لنزهای پلاریزه راهی برای لذت بردن بهتر از سرگرمی‌های فضای باز، مانند ...، فراهم می‌کنند.ماهیگیریو ورزش‌های آبی، با افزایش دید.
لنزهای تدریجی:مانند عینک‌های دو کانونی و سه کانونی،لنزهای مترقیبرای افرادی که در دیدن واضح در فواصل مختلف مشکل دارند، لنزهای چند قدرته دارند. با این حال، لنزهای تدریجی با افزایش تدریجی قدرت در هر عدسی، ظاهری تمیزتر و یکپارچه‌تر ارائه می‌دهند - خداحافظ خطوط!
عدسی‌های فتوکرومیک: لنزهای فتوکرومیککه به عنوان لنزهای انتقالی نیز شناخته می‌شوند، در نور خورشید تیره می‌شوند و در داخل خانه شفاف می‌مانند. لنزهای فتوکرومیک در دهه ۱۹۶۰ اختراع شدند، اما در اوایل دهه ۲۰۰۰ محبوب شدند.
لنزهای مسدود کننده نور آبی:از زمانی که کامپیوترها در دهه ۱۹۸۰ به دستگاه‌های خانگی محبوب تبدیل شدند (و البته تلویزیون‌ها قبل از آن و گوشی‌های هوشمند بعد از آن هم دیگر حرفی برای گفتن ندارند)، تعامل با صفحه نمایش دیجیتال رواج بیشتری پیدا کرده است. با محافظت از چشمان خود در برابر نور آبی مضری که از صفحه نمایش‌ها ساطع می‌شود،عینک‌های نور آبیمی‌تواند به جلوگیری از خستگی چشم ناشی از استفاده از ابزارهای دیجیتال و اختلال در چرخه خواب شما کمک کند.
اگر علاقه‌مند به آشنایی با انواع لنزها هستید، لطفاً صفحات ما را در اینجا ببینید.https://www.universeoptical.com/stock-lens/.