وقتی بیماران به اپتومتریست مراجعه می‌کنند، باید تصمیمات زیادی بگیرند. ممکن است مجبور شوند بین لنزهای تماسی یا عینک یکی را انتخاب کنند. اگر عینک را ترجیح می‌دهند، باید فریم و لنز را نیز انتخاب کنند.
انواع مختلفی از لنز وجود دارد، به عنوان مثال، لنزهای تک دید، دو کانونی و تدریجی. اما اکثر بیماران ممکن است ندانند که آیا واقعاً به لنزهای دو کانونی یا تدریجی نیاز دارند یا اینکه لنزهای تک دید برای ارائه دید واضح کافی هستند. به طور کلی، لنزهای تک دید رایج‌ترین لنزهایی هستند که اکثر افراد هنگام شروع به استفاده از عینک از آنها استفاده می‌کنند. در واقع اکثر افراد تا 40 سالگی یا بیشتر نیازی به نگرانی در مورد لنزهای دو کانونی یا تدریجی ندارند.
در زیر اطلاعات تقریبی برای شما آورده شده است تا بتوانید لنز مناسب خود را انتخاب کنید، از جمله ویژگی‌های اپتیکی و همچنین هزینه.
لنزهای تک دید
مزایا
مقرون به صرفه ترین نوع لنز، برای اصلاح نزدیک بینی و دوربینی استفاده می شود.
معمولاً هیچ دوره سازگاری برای عادت کردن لازم نیست.
ارزان ترین لنز
معایب
فقط یک عمق دید، نزدیک یا دور را اصلاح کنید.
لنزهای دو کانونی
مزایا
بخش اضافی، اصلاح دید نزدیک و دور را فراهم می‌کند.
راهکار مقرون‌به‌صرفه برای عمق دید چندگانه.
نسبتاً ارزان، به خصوص در مقایسه با عدسی‌های تدریجی.
معایب
عدسی دید نزدیک به شکل خط و نیم دایره متمایز و غیر گسسته.
پرش تصویر هنگام انتقال از دید دور به دید نزدیک و دوباره برگشت.
لنزهای تدریجی
مزایا
عدسی تدریجی، اصلاح دید نزدیک، متوسط و دور را فراهم می‌کند.
نیاز به تعویض بین چندین جفت عینک را از بین ببرید.
هیچ خط قابل مشاهده‌ای روی لنز وجود ندارد تا انتقال بین ۳ ناحیه به راحتی انجام شود.
معایب
دوره سازگاری مورد نیاز برای آموزش بیماران در استفاده از سه ناحیه بینایی مختلف.
مصرف‌کنندگان جدید ممکن است تا زمانی که به آنها عادت کنند، احساس سرگیجه یا حالت تهوع داشته باشند.
بسیار گران‌تر از لنزهای تک دید یا دو کانونی.
امیدوارم اطلاعات فوق برای درک بهتر انواع مختلف لنز و همچنین هزینه آن برای شما مفید بوده باشد. در هر صورت، بهترین راه برای تعیین اینکه کدام لنز مناسب است، مشورت با متخصصان بینایی سنجی است. آنها می‌توانند ارزیابی کاملی از سلامت چشم و نیازهای بینایی شما انجام دهند و مناسب‌ترین لنز را توصیه کنند.