نوزادان در واقع دور از ذهن هستند و هرچه پیرتر می شوند ، چشمانشان نیز رشد می کند تا اینکه به نقطه ای از بینایی "کامل" ، به نام Emmetropia برسند.
این کاملاً کار نمی کند که چشمان آن را متوقف می کند ، اما می دانیم که در بسیاری از بچه ها چشم همچنان از گذشته امتروپیا رشد می کند و نزدیک می شوند.
در اصل ، هنگامی که چشم خیلی طولانی می شود ، نور درون چشم به جای اینکه در شبکیه باشد ، در مقابل شبکیه تمرکز می کند و باعث ایجاد دید مبهم می شود ، بنابراین باید عینک بپوشیم تا نوری را تغییر داده و دوباره نور را روی شبکیه متمرکز کنیم.
وقتی پیر می شویم ، روند متفاوتی متحمل می شویم. بافتهای ما سفت تر می شوند و لنز به راحتی تنظیم نمی شود ، بنابراین ما نیز نزدیک به بینایی از دست می دهیم.
بسیاری از افراد مسن باید دارای دوفوکال هایی باشند که دارای دو لنز مختلف هستند-یکی برای اصلاح مشکلات با دید نزدیک و یکی برای اصلاح مشکلات با دید دور.
طبق نظرسنجی سازمان های عالی دولتی ، که امروزه بیش از نیمی از کودکان و نوجوانان در چین نزدیک به چشم انداز هستند ، که خواستار تلاش های تشدید شده برای جلوگیری و کنترل این بیماری بودند. اگر امروز در خیابان های چین قدم می زنید ، به سرعت متوجه خواهید شد که بیشتر جوانان عینک می پوشند.
آیا این فقط یک مشکل چینی است؟
مطمئناً نه شیوع رو به رشد نزدیک بینی نه تنها یک مشکل چینی است بلکه به ویژه آسیای شرقی است. براساس مطالعه ای که در سال 2012 در مجله پزشکی Lancet منتشر شده است ، کره جنوبی این بسته را هدایت می کند و 96 ٪ از بزرگسالان جوان دارای نزدیک بینی هستند. و نرخ سئول حتی بیشتر است. در سنگاپور 82 ٪ است.
علت اصلی این مشکل جهانی چیست؟
عوامل مختلفی با میزان بالای نزدیک بودن همراه است. و سه مشکل برتر عدم فعالیت بدنی در فضای باز ، کمبود خواب کافی به دلیل کار فوق العاده درسی و استفاده بیش از حد از محصولات الکترونیکی مشاهده می شود.
